хаста — I [خسته] 1. харошёфта, озурда 2. дардманд, бемор 3. ранҷдида, фарсуда, шалпаршуда, кӯфта (аз коре ё аз паймудани раҳи дур); овози хаста садои гирифта; хаста кардан а) озурдан, маҷрӯҳ кардан; б) мондаву фарсуда кардан; в) харошидан; хаста шудан а) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аштақ — [اشتق] т. зардолуи хушконидае, ки ба дарунаш мағзи донак ҷо карда шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедона — I [بيدانه] парандаи саҳроии хушовоз, ки аз гунҷишк калонтар мебошад (шавқмандон онро сайд карда, барои овози форам ё ҷангӣ буданаш дар хонаҳо нигоҳ медоранд), вартиш, карак: бедонаи ҷеғӣ, бедонаи ҷангӣ II [بيدانه] мевае, ки донак надорад (аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
донакдор — [دانکدار] сифати меваҳое, ки донак доранд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лабчаро — [لب چرا] нахӯди бирён, донак ва дигар меваҳои хушк, ки вақти сӯҳбат мехӯранд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мағз — [مغز] 1. он чи дар даруни донаки баъзе меваҳо (аз қабили зардолу, бодом, писта, чормағз) мавҷуд аст ва аз он растанӣ сабзида мебарояд; фарзанд – дона, набера – мағзи дона (зарб.) 2. қисми меваи баъзе растаниҳои полизӣ ва ғ., ки аз пӯст то донак ё … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мунаққо — [منقّي // منقّا] а. кит 1. пок ва тоза кардашуда 2. (мағзи) аз донак ва пӯчоқ тоза кардашуда; мавизи мунаққо мавизи донакаш баровардашуда, мавизи бедона кардашуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳаштак — [هشتک] 1. бурҷест, ки дар боми ошхонаҳо барои дудбаро месозанд 2. зардолуҳои қоқ, ки ба дарунаш ба ҷои донак мағзи дона андохта мехушконанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ